Bugün iki temmuz
Traş olmadım
Yumadım yüzümü
Kahvaltı etmek gelmiyor içimden
N’etsem
Nerelere gitsem
Hangi yola vursam kendimi
Bugün iki temmuz
İki temmuz dendikçe kanıyor içim
Söylesem olmuyor
Söylemesem olmuyor
Yakılmış çocuklar sarılıyor ellerime
Ne kundağa beleniyor
Ne beşiğe konuyor
Bugün iki temmuz
Kuruyup kırılıyor
Hangi dala uzansam
Gecenin karanlığı sarıyor
Akşam olmadan
Bugün iki temmuz
Al kızım şu bileti geri ver
Vazgeçtim Sivas’a gitmekten
İşte Kale’nin ışıkları da yanıyor
Bekliyor beni beyaz bozkır gemisi
Açılmak için “siyah denizler”ine Behçet Aysan’ın
Kaptan köşkünde Metin Altıok
Asaf güvertede mızıka çalıyor
A. Kadir PAKSOY, 2 Temmuz 1994